ZAMANDA ZAMAN...
Zamanda Zaman.
Hep hatıra imiş zamanda zaman, Elimizde kalan; ah ile aman. Vermiyor teselli baksam yıllara, Yaman izleri var, olmuyor derman. Kahrile çekerim hükmü zamanı, Ne âhı yok oldu, ne de amanı. Günü, geleceği dünden de kara, Hükmünü sürdüren Hakk’ın fermanı. Sabırla beledim, şükürle tuttum, Dilime geleni içime attım. Kaçmadım koşuda başka kulvara, Acı tezgâhında hep tatlı sattım. Herdem silkeledi kaderin eli, Ne âsi oldum ben, ne de bir deli. Yoka erinmedim, sevinmem vara; Rahman köprüsünden geçtim geçeli. Nihayet zamanın sonuna vardım, Bilmedim sonunda neler başardım. Bir cürmüm var ise şâyet kazara, Kerem et Allah’ım, Sendendir yardım... o5.12.2017 Fatih- İST. Enver Özçağlayan |