Kail/kâbul dost ol
Denize gül gibi geliyorum
Dermanım sendedir yâ allah Esteğfar dimağıyla Bülbül oldum Ferimi binnur karlarda Yıkadım da geldim yâ bilal ul uğur Ağrıma giden yerdedir Sol yanım Ağrıyor senin için Düz paça gelincik duvarı İsim şehir hayvan oynayarak O’kulum elden gidiyor Göğsümden vuruluyor şakaklarım Beyaz iken Tükürdüğünde yanakları Deminden bomba damıtmalara Gücüm yetse öldürümdüm kendimi Gitarımdan kovulmak neyine yaramış Sorsam kac kurandır devirdim dersin Rutubetsiz kaldim dostum Elim ayagim titriyor Bir dost bekliyorum Bir cift muhabbetin belini bükmeye Benimle dost olan yok mu? Réheval Mistik li ser pistatebin ney bamin Ha iro min got ha Kabulum Gul bahcesindeki son gule hanene yazilan tek kurşuna Sigaram yok ki gözüm Beddua ediyorsun Selam verme bana bir daha Bir daha ne bekliyorsun kapımda Son sigaramı içiyorum Can cani aratır Sen yanaktan öpülmeyi Beklerken Eli kağıtlı şamar yemeği reva gorme kendine Hayvan olan bir yol hayvan olsun Her bedduan kabul olmaz Gücün yetene güc yettiren var çünkü Vaveylâ ölüm sans eseri kurtuldum Burası benum de yara aldigim yer Dikkat ! Ölümde allah konusur Huzurda allah varken Kendini sur ile (p)aram var Ey arami Aaa Yaptığın ayıp Sok buraya gönlün kırayım Üst uste Çek dizerek sana bir kağıtta Bir bilmecem var Cemâlinde dünyâda bil Edebi/yât Bugün benle selimiye camisinde Sır/adanmışken Duvar lekelemişlikleri Yoo yooo Burda kar yagmaz bir cicek icin Kendini bil Benim gönlümde Manken Senin kalbinde duvarken Yâ Yunus /Muhammet.. |