TENİN GÜL KOKUSU...
Gönlümün çoraklığında açan ak gelinciğim
Taht kurdun yalnızlığımın rıhtımlarına Ayazlara bıraktığım bahtımın gülistanlığı Bahar gülüşünle, ela gözlerinle yaktın beni... Bunca seneler nasıl yaşamışım yokluğunda Feza boşluğunda rotasız dönüp durmuşum O derin bakışların alıp götürdü hülyalara Hazan yellerinden alıp da koydun cennetine... Dudağından bal damlar doyumsuz sohbetinle Zemheri de olsa yazı getirirsin sıcaklığınla Öyle mutluyum ki seninle sevdamın yazgısı Nefesin nefesime can olurken tenin gül kokusu!.. Zafer Direniş ... Karabulut |