,.........................................Ey güzel Konçuy, şiirim sana armağanımdır
Neden terk ettim o güzelimsi sokakları
Adım başı kokardı ıhlamur çiçekleri
Fatma ananın sesi duyulurdu
’’Hacceeee, hadi gel kahvaltı yapalım!’’
Sıcacık komşuluklar kucak kucağa
Dolup taşardı çocukların çığlıkları sokaklarda...

Kumrular, güvercinler bina çelenklerinde
Yerleşik bir hayat kurarlardı ömürlük
Cıvıltıları yankılanırdı kiraz dallarında
Simitçiler geçerdi üç tekerli arabasıyla
Taze, susamlı çıtır simitlerin kokusu
Türüm türüm kokardı bizim caddelerde...

Mahallemizin Gökçen kızı gelin olurken
Kına gecesini bütün mahalle kadınları. kızları
Parmaklara nakış nakış kına yakarlardı
Ardından yanık mı yanık türküler yakılırdı
Ananın gözyaşları sevda yolunda sebildi
Damat toy neşesinde oynarken
Tabancalar peş peşe ateşlenirdi semaya...

Ayrımız gayrımız hiç yoktu kürt-Türk diye
Alevi, sunni, hıristiyanı bir arada
Gönüller birdi, yüreklerde kardeşlik
Mahalle kıraathanesinde domine taşları
Konken oyunları çay ısmarlamacasına
Memleket haberleri demli çayla okunurdu
En seçkin gazetelerimizin sayfalarında...

Bu cennet sokakları terk edip uzaklaştık
Her şeyin bittiği şehirlerde kaybettik kendimizi
Ne dost kalabildik, ne de kardeş olabildik
Sevginin S’sini arar olduk, tükendik
Yan baktın diyerek kurşunlandık sokaklarda
Madde bağımlısı serseriler olup çıktık
Kumar illetine düştük, can arkadaşı sattık
Pislikler içinde boğazımıza kadar battık
Neden gül kokulu bizim sokakları terk ettik!

Zafer Direniş
...