SEN HİÇ Mİ DÜŞ DİLİNDEN ANLAMAZSIN
kelimelerin odu kopmuş
barkodu da harıl harıl küllenmişler sükût dilinde sen ıssız ve kurak çöllerde Mecnunun peşine düştüğü Leylasın birazda vaveyla aşk ki dudağından akan kevserdir bunu bir anla bağrımda yanan bir har var hasretim sanadır ey yâr mısralara sığdıramadığım ve hiç laf anlatamadığım ağlarsa sol yanım yani yüreğim ağlar sen kayıp giderken ellerimden dur desem de durmazsın çünkü sen beynamaz değil zamansın dönüp bakarsın gözlerime ve dersin ki sen bana ayak uyduramazsın orasını anladık da sen hiç mi düş dilinden anlamazsın |