Seni beklerim hergün gittiğin gideli kollarımdan
Ilık bir sonbahar vaktiydi gelip gitmişliğin
Ela gözlerin, kumral saçların dokunduğunda
Beni benden geçirmiştin okşarken tenini
En mutlu saatler geceye sarkmıştı ay ışığında
Kuyruklu yıldız kayarken mavi düşlerde
Sırılsıklam yağmurlarda kendimizden geçmiştik...

Uzun sürmedi aşk hayallerimiz arşa değerken
Koskaca asrı bir kaç güne sığdırmıştık
Yedi kıta, yedi iklim yaşamıştık seninle sevdayı
Kurak tutmuş toprağımızda baharı yeşertmiştik
Lavantalar mor mor açarken bahçemizde
Dudaklarında allı türkülerin yakardı yüreğimi
Doyumsuz muhabbetlerin şafak döktürürdü bana...

Gün olmuyor ki; gözlerimde yaş, gönülde isyan
Ay doğmuyor şimdi gökyüzümün maviliğinde
Gün, akşam fark etmiyor hüzünlerin çokluğuna
Koçak değilim, ezilmişlik, çöküntü var içimde
Zalim devran bitecek mi, bizi mi öldürecek yoksa
Ayrılıklar uzayıp giderse, can bedenden gidecek
Dayan yaslı yüreğim, elbet güzler bizi de terk edecek...

Zafer Direniş
...

Karabulut.