YolculukBölünüyor uykular, devir mecburiyet. Asrın samimi siyahlarıyız az kaldık, Kafalarda kırk tilki, güya beşeriyet. Değişken simalara gülücük saldık Bilmemekten değil zinhar, nezaket. Lakin bedenlerimiz faydasız kadavra Ruhlarımız gövdeden müstakil, bitkin. Bölük geceden çıkılmış nursuz sabaha, Hergün aynı heyelan, her yüz maskeli. Ne beklenir ki, kendini yek akıl sananlardan Bizimki inanmış görünmek, sabır tecilli. Kainat onların, tüm buluşlar, mütalaa. Dahi sevgi, aşk onların hepsi kem gözlü Oysa sevilen sade güzellik olaydı, Veysel nasıl destan yazardı sevgiliye. Siyahlarıyız biz devrin, hey hat azaldık Göçtük bu diyarlardan, turnaların güzergahından Yol aldık, amma uçmağa amma yalnızlığa. |