Adı Yok
Vakit tamam
Gün batıyor yine Bu sefer Ege’de Tek farkı öncekilerden Köpüklü dalgalar Bir de Ufuktaki kızıllık Gerisi aynı iste. Adı yok bu hissin Kahramanı yok Ben ve gece Ve ağlamaklı gözler Hepsi bu Tek bir gün bile değişmeyen O hastalıklı vakit Konuşmaya başlarsın birden Kendinle "Kimsenin umrunda değilsin O zaman bırak kendini Kum rengi dalgalara Su bulanmış kimin umrunda Sen hayat yorgunusun Kime ne Ege’ye dök tüm acıları Mutluluk olarak geri döner sana doğdun, büyüdün,oleceksin" Yalnız kurtların kaderi Ve insanlar Ey insanlar İnsancıklar Uğrasın siz sekilerlerle Huzur ve mutluluk Sadece kendimizde Kendimizde görüşmek üzere Ege’de (İKRA) |
Birazdan dalgaların sırtından
Üst üste fışkıran rüzgarlar
Bir intikam gibi saldırınca üstüne
Yüzüne şarkılar çarpar
Yüzüne şiirler çarpar ağlarsın
Sen artık sen artık buralarda duramazsın
Artık sazın bağrı mı olur
Kimsenin bilmediği bir ağrı mı
Gider kendine gömülürsün
Yoksa bu şehir bu sokaklar
Seni alır kullanır seni alır kullanır
Santim santim çürürsün
Bazen bir uçurum kalır
Bazen de martıların ardından
Velvele koparan bir leş kalır
Bir intihar gibi puşt olunca sevdalar
Sırtını duvara yaslar
Sırtını ağaca yaslar susarsın
Sen artık sen artık hiçbir sözü kaldıramazsın
Şimdi bir yeni sevda mı olur
Kimsenin kapını çalmadığı bir inziva mı
Tutar sıfırdan başlarsın
Yoksa bu ilişkiler bu zaaflar
Seni yiyip bitirir seni yiyip bitirir
Dirhem dirhem azalırsın
Yusuf hayaloglu da boyle demis
Ahmet kaya canim gibi cigerim gibi soylemis
Yol bitmiyor o olmayinca
Bu da tekrar tekrar sen de dinle
Sen gibi cunku
Hepimiz gibi
Uzak dursun can yakan hersey
Deyince de olmuyor ama iste
Bes saat aglayarak gecer mi
Geciyor
Karanligina iniyorum o sehrin
Yapayalniz hatirsiz gonulsuz kimsiz kimsesiz
Eller gibi gidiyorum bildigim yollardan
Sessizce giriyorum eve
Yeni bir ağıda merhabayla
Ve gun
O kactigin insanlar olmasa
Öluyorsun
O kactiklarin bi nebze gonul eyliyor
Yoldas oluyor
Vesselam...
İyi ki var gozler...