zerre-i aşk"zerre-i nûrundan iken muktebes mihr ü mehe etmek işaret abes" Sen aşkın zerresi kadar sevseydin beni Ben ay ile yıkanıp, güneş ile kurulamazdım yüreğimi Sen sevmenin her zerresi olsaydın bana Ben yanan yüreğime su aramak yerine tuz basmazdım Oysa sen kaybetmenin zerresi oluvermişsin Aşıkların nurundan içmeye hazırlandığı vakit Öyleyse yokluğun elzemdir bana bu vakit Senden ala sana akan yol bulunmazmış meğer Yolları kapatışında bundandır o vakit Kalbimi hunharca yakışların beyhudeliği Ne bir anlamı, anlam ifade eder bana Ne de tercüme etmen kafî gelir gönlüme Ruhumu senden gayrisine teslim etmem Zerrey-i nurunda bulduğum vakit |
Gerçi günümüzde de bu ve benzeri tartışmalar hep olacak ve asla bir sonuca varılamayacaktır ama bu kırılma belki de şiirimizdeki en önemli kırılmalardan biridir bana göre.
Tebrik ediyorum…
Burhân-ı Kudret
Kudretin isbâta ne hâcet Hûda
Lem’a-nisâr olmadadur çün ziyâ
Zerre-i nûrundan iken muktebes
Mihr ü mehe etmek işâret abes
Şems-i ulûhiyyetini zikr eder
Şâhid-i ‘ulviyyetin olmuş kamer
Bunca ‘avâlim bu nücûm-i münîr
Nûr-i füyûzundan olur müstenîr
Her biri mirsâd-ı ‘ulûhiyyetin
Her biri mir’ât-ı rubûbiyyetin
Hasan Âsaf
(İnşallah bendeki notlarda şiir hatalı değildir)