KırıkSevmenin adı sendin önceden Şiirin tadı senle çıkardı Kalbim ağrıdığında seni özlediğini bilirdim Sen en savunmasız halimde saklandığım Gizli yerimdin.. Dilime mıh gibi yapışan yemindin. Ne oldu da, sensizliği yelken açtı yüreğim İnanmazdım, bir gün deseler Senden vazgeçeceğim.. Nasıl kırılmış ki, sıyrılıp kopmuş senden içim Sanırdım ki, seninle bir benim kaderim.. Şimdi soğuk duvarlara adını yazmıyor elim Vuslatını duasına katmıyor kalbim Hatta öyle korkuyor ki, anımsamaktan Yeniden geri adım atmıyor Uzaklara tutunan bedenim..
|