AH BİR BİLSEN...Ah bir dönsem çocukluğuma. Koşsam taa kayapınara kadar. Kağnı yolunun tozları dolsa saçlarıma. Dalıp değirmenin sularında çimsem... Açıp pencereyi toprak kokusunu çeksem Meleşen kuzuları dinlesem Çelik çomak oynasam Kızak kaysam yokuşlarda. Bağlarda üzüm, kayısı yesem. Şıra olsa ağzım, gözüm, yüzüm. Kazağımın kollarına silsem. Mero yakalasa azar işitsem... Elimde deynek kuzu gütsem bayırda. Suya giden kızlara baksam çayırda.. Ah etsem, sızlasa gene içim.... Bende savrulsam saçının telinde.. Susada olta atsam bir aşağı, bir yukarı.. Aktaşı beklesem sen gene inip gelsen. Gene öyle bir baksan kaş altında, gülsen. Darmadağın olsam, kalkamasam yerimden. Bir mektup yazsam bize dair duygu dolu. Uzansam bozkıra dalsam maviliklere senle. Davul çalınsa yenge gidilse size Beyaz gelinlik içinde gelin gelsen ya bize. Ah bir dönebilsem, tekrar görebilsem. Yitip giden anayı babayı, nice canları. Çamurla sıvasam yıkık kerpiç duvarları. Bir kez daha görsem lamba yanan damları.. Ah bir daha, bir daha... hiç büyümeseydim.. Kirlense de üstüm, hiç kirlenmezdi ki içim. El değmeseydi zülfün bir tek teline .. Garip Şenol öleydi, huzurla elin elimde. |
AH BİR BİLSEN şiirini, beğeniyle okudum. Nice güzel şiirlere diyor, Şair Arkadaşımı içtenlikle KUTLUYORUM...