Şeref ve erdem ruhun süsüdür; bunlar olmasa, beden asla güzel gözükmez. CERVANTES
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
ÜŞÜYOR İNSANLIK
KÖKSAL-40
5,0 / 2 kişi ·3 beğenme · 0 yorum · 328 okunma
 ÜŞÜYOR İNSANLIK
Nefesiyle ellerini ısıtmaya çalışan bir çocuk,
Beden buz gibi karnı ise aç. Ayakları sırılsıklam su içinde. Söyle nasıl ısınır ki? Üşüdüm birden buz kesti beden. Sanki bir deprem olur gibi titriyor. Gözleri buz bakışlar donmuş... Sığınacak bir çatı, sıcak bir çorba Söyle nasıl yenir ki? Düğümlendi boğazıma hıçkırdım. Çığlık çığlığa koşuşan insanlar Kar topu oynarken gülüşen... Düşen çocuğunu kucaklayan bir baba, Sımsıkı sarıp tenine ısıtan bir anne. Bir köşede için için donan bir yürek. Söyle nasıl kardan adam yapılır ki? Karda donan bir çocuk varken. Garip Şenol derki Ve kar yağıyor! Kar yağmalı tüm yüreklere. Düşünmeliyiz tüm çocukları. Uykumuzdan fedakarlık yaptığımız Sıcakta üstü açılan, Hangi yorgan ısıtır ki? Yağan karda ağlayan çocuk varken |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
ÜŞÜYOR İNSANLIK şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
Bu şiire henüz yorum yazılmamış.
Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 12.12.2020 12:51:59
Puan
: 10.0 / 2 kişi
Okunma Sayısı
: 328
Yorum
: 0 yorum
Beğeni
: 3 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.