ZAMAN
Her karanlığa bir ışık oldun,
Benim içimi kararttın. Ruhu besledin İnsanı var ettin, yok ettin Bir öncesine geçmiş, bir sonrasına gelecek dedin ‘An’ını yaşa derken bile yalan söyledin Her duyguyu tattırdın Hüzün bahçesinde yeşerdin Mutluluk ağacını kuruttun Hep vardın, hiç yoktun Yaratıldığında belirsizdin Gün geldi hiç geçmedin Gün geldi hiç yetmedin İhtiyacım var sana Bu kez benim için aksan Akarken geleceğe yoluma ışık olsan Yaşadığım duyguların kararını verip Beni bu yükten kurtarsan Ah zaman..! Bir kalem olsan, çizip atsan Ne geçmişim olsan, ne geleceğim olsan Keşke bir anda yok olsan… |