En iyi ayrılık tanır beni
Bir de sen
Çok üşürüm biliyorsun
Ve şimdi sende ayazı içirip bana
Örtmeden üstümü çekip gidiyorsun..!

Açtığın kıyılardan yokluğun sızıyor
Alıp götürüyor avuçlarımdan son umudumu
Deniz olmadan gözyaşlarım kurumak nedir bilmiyor
Eyvallah!
Yakışanı yapıyorsun..!

Yeniden yazmaya gücüm yok demiştim oysa payıma düşeni
Parmaklarımdan kaynar sular yürüyor
Kalbimde dalga dalga siren sesleri
Şehrin ışıkları bir bir sönüyor
İçimde kapkara ayrılığın derdi
Korkuyorum
Ağır ağır çökecek yüreğime sanki..!

Soruyorum kendime
Kalmak bu kadar zor mudur diye
Sense başka bir alemde, susuyorsun
Aklım yetmiyor bir türlü çözmeye
Canımdan beziyorum
Ağlamakta kar etmiyor
Kalpsizsin
Yazıklar olsun..!

Unut deme, yapamam
Çekemem bu saatten sonra
Ölür kalır dayanamam
Hapsolamam yeni yalanlara
Söyle!
Ayrılığı kolay bir oyun mu sanıyorsun..?
desem de nafile, gideceksin
Biliyorum..!

Peki!
Öyleyse boş ver gitsin
Meçhul yarınlarla bırak beni
Bitti diyorsan
Zor da olsa bitsin..!

Geçer deme bir de bana
Özenle seçtiğin tatlı sözlerini
Yer edeceğin yeni aşklara sakla
Senden sonra anlıma yazılmışı elbette çekeceğim
Dilerim seni de Allah affetsin..!

Olur da sorarlarsa “kimdi” diye sana
Ayrılıklara hiç geç kalmazdı
Alışkındı teslim olmaya anılara
Çok severdi, hep bu yüzden kaybederdi
Perişan haliydi son kalan ona dersin..!

Dersin ki
Neyi sarsa alırlar elinden
Elimle ellere gönderdim
Son çaresini de kaybetti öldü
Öldü dersin
Sakın ola utanma kendinden
Sen ucuz yaşamayı seversin..!