Sen kaybetmeyi "kısa bir hüzündür"
Geçer mi sandın
Bir de benden dinle
Vedasız çekip gidenleri
Kaybetmek neymiş
Belki anlarsın..!

Önce;
Süslü sözler çınlar kulaklarında
Fırtınalar koparır yüreğinde
Yüzünün denizine dalarsın
Yıldızlar kayarken gökyüzünde
Gözlerinin izinde tutsak kalırsın..!

Aşkıyla ıslanırsın yağmurlarda
Firar eder aklın başından
Durduramazsın adımlarını
Kalbin hep o yüzü arar, sana saati sormadan
Can kokan elleri can olur canına
Hasretle kollarına koşarsın..!

Aldığın her nefeste onunla dolarsın
Artık sende yer kalmaz sana
Mutluluğa alışırsın farkında olmadan
Bedeli kolay ödenir sanma
Maalesef yanılırsın..!

Sonra;
Bir ayrılık doğar zamanla
Tam olmuşken, yarım kalırsın
Tek bir yanlışa kurban edersin her şeyi
İnanamazsın bu kadar kolay bittiğine
Elinde yitik fotoğraflar
Dağılırsın..!

Yola çıkar adım adım pişmanlıkların
Karanlıklar tuzaklar kurar gülüşlerine
Elmacık kemiklerine düşer damlacıkların
Terk edilmiş yüreğin ellerinde
Sessizce tükenerek
Ağlarsın..!

Acını paylaşmak istersin
Boyun eğer kalemin satırlara
"Gittin" diye başlar cümlelerin
Bütün duyguların susar içinde
Yokluğunun sızısını yazarsın
Tutuşur ne yazık ki dizelerin
Alev alev yanarsın..!

Her güzel şeyin sonu hüsranla biter
Bir gün kaybedince sende anlarsın
İçin yandı mı bir kez
Küllerinden yüzüne bir çizik daha atarsın..!

Sımsıkı sarılırsın yarınlara
Zamanla geçer yaran
Alışırsın..!

Belki vedasız bir şiir olursun dudaklarda
Kim bilir, belki de
Hoşça kalırsın..!