FERİŞTAH - IFERİŞTAH - I Seslerin harmanı, kaldırılırken; Her makamdan ayrı renk peydah olur! Hüzzamdan bir nefes aldırılırken; Gönülden yükselen, bin bir ah olur… Neyzenin neyinde, çok yanık bir ses! Sorarsın nereden, çıkar bu nefes? Sabadan aşığın; “es, bağrına es!” İhvanın dilinde bin eyvah olur… Bir hicaz taksimle, tüm gönlün doyar! Segâha hiç girme, ruhunu soyar! Uşşaka haber sal, nasıl haz duyar! Duyanın dilinde, ahu vah olur… Bir hüseyni nağme, dinlesem eğer; Her mevsim kırlarda gezmeye değer! Gönülden kim geçse, boynunu eğer; Ka/le alınmazsa, çok günah olur… Rastladı mı udi, tellerde rast/a; İner dinleyenler, durmaz terasta! Şifa bulur herkes, kalmaz ki hasta; Hepsinin dilinde, “Bismillah” olur… Titretir kemani, telleri, yayı! Öyle bir çeker ki, sarsar dünyayı! Gâh günü gösterir, gâh dolunayı! Hayran nazarında, “feriştah” olur… Karaman-2020/12 Halil Şakir Taşçıoğlu Ayaktakiler: sağdan 3.Halil Şakir Taşçıoğlu TDK: Feriştah: en iyi, en üstün, klâs… Peydah: ortaya çıkmak, belirmek… İhvan: sadık arkadaşlar, dostlar… Lahuti: ilahi… Gün: güneş… Dolunay: mehtap… |