Bir yudum mavi
Bir yudum mavi
mavi bir uzak dünya mavi bir avuç su belki de bir güzelin gözlerinin içi maviye yelken açmak yelkenler fora rota sonsuzluk ellerini kavrayıp saçlarını savurmak güneşin göğüne yol almak bulutlar diyarında ayrı bir bahar yıldız evlerin bahçeleri gül çiçek ay mehtabına bağdaş kurmuş başka dünyaların melodileri kendi ahenginde çalar yüreği avucunda damlalar bir biriyle sevişerek çoğalıp toprağın bağrında ki hasretine bereket fışkıran tarlalara serpilip mavinin gölgesinde yeşillenen yedi veren oğulları kızları mavi unutulan umudun aksı şehir değil bir dünya efsanesi adı geçer gelmez kendisi ona gider hepsi Ahmet Coşkun |