RUHUMUN ÜŞÜYEN YANI
Kıraç topraklara dönmüş
Her bir yanım, Karanlığa dalan bir günün Hüznüdür şimdi dağılıp giden. Dokunsan, ruhum üşür, Titrek bir alevi andırırcasına. Zaman sessizliği hüküm giymiş, Amansızca uzayıp gider, Doğmak bilmeyen güne karşı. Geçmişin bağrında depreşir bir yanım, Bir yanım yaşamın yüzüne çarpar, Kendini kendinde yok edercesine. Taşınmaz bir yüktür geçen zaman, Yüreğe sinmez bir aldatılışın Sessiz çığlıklarıyla kıvranır her bir anım. Nicedir duyulmaz uzaklardan sesim, Saatler gece yarısı sıfırları vurduğunda Dünü anar her bir nefesim. Bu ömür tükenmeyip, ben bende kaldıkça!... Süleyman ÇETİNKAYA |