3
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1954
Okunma
Bilinmez bir günün seherinde
Çekip gitmek gelir içinden.
Anılarını valizleyip yola düşersin,
Yetmiştir kokuşmuş insanların yüzleri,
Yetmiştir ağrıyan yanın gizleri.
Zoraki bir yaşama ayak uydurmak,
Her doğan güne bel bağlamak,
Olması gerekenleri yaşayamamak,
Ağrıyan yanın olmuştur artık!
Sokaklarda ayak izlerinin
Son yankısı çarpar kaldırımlara.
Yüreğinde buruk bir acı,
Yüzünde bilinmez bir gözyaşıyla
Herkes yıllanmış uykusundayken,
Sen bile artık sen değilken,
Ansızın terk edersin bu şehri!...
Süleyman ÇETİNKAYA
Cevap Yaz