BİR SENMİ ÜZÜLDÜN?
Bende yaşadım bu halleri;
Pasif agrasif,panikatakları. Kayıpları,hüzünleri,aldanmaları. Korkuları,endişeleri,yarım sevgileri. Ençokda sırtımdan vuruldum ben. Sorumluluklarımı,parasızlığı. Kimsesizliği,yalnızlığı. Duvarlarla dertleşmeyi. Kendimle konuşmayı; Başımı nedensiz çarpmayı. Yolda aniden düşmeyi, İnsanlardan kaçmayı. Odamda iki gün uyumayı. Dünyaya anlamsız bakmayı. Her söze nedensiz ağlamayı. Etrafa birşeyler fırlatmayı. Camı çerçeveyi kırmayı. Çocuklarına nedensiz bağırmayı. Amirine isyanla karşı gelmeyi. Sevgiyi değersiz görmeyi. Sevgiliyi zararlı saymayı. Aşka azrail demeyi. Dünyaya kirli bakmayı, Bende yaşadım bunları. Bu şehir kül olsun dedim. Kelebekler ağlasın omuzlarımda, Dilimde küfürler parçalansın. Kimim vardı kalbimi dinleyecek? Kimse yokdu beni nokta kadar anlayacak.. |