SEN, GÖZLERİMİN İLK BAKIŞIYDINZaman su misali akıp giderken Gönülden gönüle, aşk akışıydın. Karanlık yıllara veda ederken Sev diyen gözlerin, ilk bakışıydın. Goncanın dalıydın, çiçeğin özü Kavrulmuş yüreğin küllenen közü Ve de bu sevdanın öteki yüzü Kızaran yüzümün, hoş nakışıydın. Kimseye benzemez yaşar giderdik Haksızlık görürsek isyan ederdik Benim olan her şey, senindir derdik Şu deli gönlümün, iç çekişiydin. Mazinin izleri silinmez derken Böyle habersizce gelinmez derken Yalan ne, gerçek ne, bilinmez derken Sevda yollarımın, son çıkışıydın. Gözyaşım sel olur yaram deşende Çareler ararım her bileşende Umutlar tükenip ayrı düşende Hayat koşumuzun, tek yokuşuydun. Göğsün siper edip beni korurken Bir gonca misali kokup dururken Can deyip açtığım yoldan yürürken Yaşamın attığı, aşk dikişiydin. Ruhum bedenimi aldığı anda Yüreğim çaresiz kaldığı anda Sensizlik kapımı çaldığı anda Gözümün yaş diye, kan döküşüydün. Özlem acısıyla sırtımdan vurdun Dosteli’mi tutup yana savurdun İçimi yok yere kastın kavurdun! Kaderin önümde, diz çöküşüydün. Niksar 2020 |
Saygı ve selamlar.