YETİŞEMEDİMŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Son günlerde bir çok dostumu, akrabamı covit19 dan kaybettim. O acının ruhumda kopardığı fırtınadır bu dizeler
Zaman su misali akıp gidiyor
Yılların peşinden yetişemedim. Canlarım peş peşe veda ediyor Kulların peşinden yetişemedim. Üzülüp ağladım bir çok çınara Kaldırıp atsa da hayat kenara Gözyaşım sel oldu döndü pınara Sellerin peşinden yetişemedim. Hata yaptığımda hemen caydım da Uykudan uyanıp çabuk aydım da Dikenleri bile gülden saydım da Güllerin peşinden yetişemedim. Dizlerim yoruldu belim büküldü Gözümden yaş diye kanlar döküldü Çektiğim her ahta yürek söküldü Dillerin peşinden yetişemedim. Goncayken bir bağda hemen soldum da Anında boşalıp hızla doldum da Bir güzel uğrunda Mecnun oldum da Çöllerin peşinden yetişemedim. Kimler gelip geçmiş bu garip handan Bir çoğu usanmış belli ki candan Kurtulmak ne mümkün, geçen zamandan Yolların peşinden yetişemedim Mutluluk yağmuru bize yağmazken Benim de üstüme güneş doğmazken Feryadı figanım arşa sığmazken Dalların peşinden yetişemedim. Dosteli dilinde sanki sır oldu Sayamadım, bilmem kaç asır oldu El, ayak birlikte hep nasır oldu! Salların peşinden yetişemedim. 29.11.2020 NİKSAR |
sevda ve özlem vardı,Hakikat vardı,
O güzel yüreğine sağlık Üstadım ,
ders vericiydi,akıcı anlamlı düşündürücüydü
kutluyorum Dualarımla selamlarımla