Ölüm
Belki sen ;
Bu yazdıklarımı başka bir yerde okursun.. Gülüşlerin gibi neşeli, Bir zamanlar derken, Yada anımsayarak bizi, Ben seni anlatmak istedim Yada seni yazmak, Bil ki; Yaşamak eğilmiştir inan önünde, Kalp kırmadan yaşamaksa bu hayat Sığmadı işte bu hikayeye , Yada açtığın kanatlarına, Yetmedi Sözlerin, Hani seni dinlerken vardı ya bizim bilmediklerimiz, Bak Yarım kaldı hikayemiz, Nasıl bekler artık ’Ümit’ ler Yada verdiğin `Müjde’ler ’Ali’nin kavuşturduğuna şükretmeler, Bitir hikayeni... Seni bekliyoruz kavruk bir rüzgarın esintisi de Bir çayın deminde, Bir ana sohbetinde Ağlıyor bak güzün yaprakları Üşümüş çınarın altında, Ölüm neden bu kadar rahat Bilmem Senin kollarında.. |