SÖVÜN EDEBSİZE
Bu millete karşı yazan şairin
Hem kalemine hem yüzüne sövün Ekmeğini yiyip azan şairin Hem şiirine hem sözüne sövün Karga bülbül olur öter kafeste Gözü uçkurunda gönlü heveste Vakitsiz öterse gıt gıt kümeste Hem horozuna hem kazına sövün Düz yolda giderken yan yan sekene Kendini gül sanıp kokan dikene Zorbayla garibe gelip çökene Utanmadan gözüne gözüne sövün. Edebten Susana koyun diyenin Alimin fikrine oyun diyenin Parayla fakire soyun diyenin Hem şerefine hem özüne sövün Gel dedikçe ipe sapa gelmeyen El içinde lafı sözü bilmeyen Ayarı bozulmuş ıslah olmayan Böylesi aşığın sazına sövün Abdestsiz namazsız hoca olanın Kabeye gitmeden hacı olanın Kendini bey sanıp yüce olanın Hem çoğuna hem de azına sövün Harun Yıldırım |
Bir kadın kocası ya da babası ( evlâdı, kardeşi...vs..vs..) yüzünden sövülmeyi asla hak etmez!
Ve din, kötü sözün, sövmenin, küfretmenin hep karşısında olmuştur...