Fuzûlî'nin Gazelini Tahmis
Âlemin her bir demin biz dem-i hicrân bilmişiz
Derd ü cevrin cümlesin şol gönle mihmân bilmişiz Hıyre-bahş nîmetlerin bir seyl-i tûfân bilmişiz Biz cihân mâmûresin ma’nîde vîrân bilmişiz Âfiyet gencin bu vîrân içre pinhân bilmişiz Ol hakîkat kıldı kim ezvâkı dünyâ içre pest Ehl-i cehlin dest ü çeşmin etmiş eşyâ sanki best Dil-figârân gam çekip her dem olupdur böyle mest Ger özün dânâ bilür taklîd ile sûretperest Âlem-i tahkikde biz anı nâdân bilmişiz Hangi mâşuk var tutar gönlünde bir dil-dâdeni Tutmaz elden dûn felek kaldırmaz ol üftâdeni Eşk sahbâsıyla uşşâk doldurupdur vâdeni Bî-haberler şerbet-i râhat bilirler bâdeni Biz hakîm-i vaktız anı dökmişiz kan bilmişiz Cem edip söyleşmiş âlimler gelip bin bir defâ Bilmemişler gayrı gamdan özge yohdur bir şifâ Sanma kim rahmeyler âlem sürdürür dâim sefâ Bilmişiz kim mülk-i âlem kimseye kılmaz vefâ Ol zamandan kim anı mülk-i Süleyman bilmişiz Dâimâ etrâfa âteşler saçar her yâneden Şem’i aşk kurtulmak ister böyle bir pervâneden Odlanır çıkmaz Gezer dünyâ denen vîrâneden Ayrı bilmişsen Fuzûlî mescidi meyhâneden Sehv imiş ol kim seni biz ehl-i irfân bilmişiz 31.10.2015 |
ders vericiydi,akıcı anlamlı düşündürücüydü
kutluyorum Dualarımla selamlarımla