KUCAK DOLUSU HÜZÜNLERİMİ SUNDUM GECEYE
Gözlerinde umut avuçlarında karanfil
Parmaklarına lavanta kokusu sinmiş Oysa ben çınar ağacıyım... Kuşların sığınma eviyim yani! Mavi düşlerin hayalini kurmayalı, çok zaman oldu. Ceplerimi tıka basa umut doldurmuş, uzak yol yolcusuyum şimdi. Kucak dolusu hüzünlerimi sundum, geceye ve denizin dibindeki balıklara. Okunması gereken kitap gibi okudum geceyi, ibadet havasında. Hangi dine indi bilmiyorum. Dinlere de inanmıyorum artık. Ülkesinde kaçmak zorunda kalan, savaş mağduru gibi, anayasanıza da inanmıyorum. Şimdi; Koronadan korunmanın derdine düşmüşüm Yalnızlığımda şarapla değil, kederimle sarhoş oluyorum. 28 Ekim 2020 Hüseyin Taşdemir |
Canı-ı Gönülden kutlarım Üstad.
Yüce Rabbim daha güzellerini yazdırmayı nasip etsin.
Selamlar Sevgiler.