KENDİ İÇİMDE BOĞULUYORUM
Batıdan doğuya kimse gitmiyor
Güzel sözcüklerle kimse mutlu olmuyor Toprağın her karışı aynıdır diyenlere, inanmıyorum, siz de inanmayın. Kendini ayrı havada hissediyor değer verilen Yokluk, altı delik ayakkabı gibi, ıslatıyor çorapları. Ben çok yokluk gördüm, ordan bilirim. Bir mülteci kampında dayamış yüzünü, dağ yamacına. Üstelik kar yağıyor. İçinde doğu geçen bir haberde boğuyorum, sevincimi. Gereğinden de fazla üzülüyorum. Teselli edecek Babam da yok artık Devrik cümleler kuruyorum Olmasaydı diyorum Ben yine de boğuluyorum, kendi içimde. Ay dede seni tanıyacak diyorum Yıldızlar sana yoldaş olacak Ve kayboluyorum kendi içimde Gecenin içinde bir kum tanesi gibi Büsbütün kimliksiz kalacağımı da biliyorum... 14 Şubat 2014 Hüseyin Taşdemir |