Bitmeyecek bu yalnızlık gittikçe devleşecek
Damarlarımda hep koşturan yılkı atları gibi
Bu koskoca kent, bu sokaklar, bu karanlık geceler
Hüzünle dolacak içime, göz yaşlarım dinmeyecek.

Mutluluklar düşlemiştim oysa hiç bitmeyen
Devler gibi hep gözümde büyüyen
Oysa değişti yazgım birden düşman oldu bize
Kırıldı tüm aynalar binlerce parça gözlerimde.

Açmamıştı daha baharlar, şu garip gönlümde
Alıp gittiler benden, umudumu , hayallerimi de
Kanlı göz yaşlarım suladı gezdiğim sokakları
Kahrolmuşluğumu yağdırdı, her anıma kara kara bulutlar.

Zehir zıkkım dünyamda hiç bitmedi acılarım
Karanlıklar üzerime çöktü kalleş yüreklilerin elinden
Birer bire söndü kederinden, ayım yıldızım...
Sen yoksun diye bitmedi kederlerim, her şey bir matem.

Şarkılarım donup kaldı, kaskatı dudaklarımda
Kahkalarımız mutluluklarımız masal ülkesinde kaldı.
Çekilmez dertlere düştüm, ağladı yüreğim...
Paslı hançerler saplandı, yumruklar indi her yanıma.

Leylak mevsimlerini hep özledi yüreğim sensiz
Hazan çöktü gönül bahçeme, sarardı yapraklarım
Güz gülleriydi hep açan pencerelerimde...
Hatıralarım ağladı damla damla avuçlarımda.

Aygün Deniz