Ekşimen
Ekşimen
seksen seksekti daha sevgili edinmemiştik atlılar gidiyordu düştük peşine sağır şehrin varoşları akıyordu gül yaktık bahçede sırtı dönüp çıplak el çıplak beden çektik bayrağı kaybolduk düşlerin arasına çaprazına aynı voltanın yürürken rakiple yan yana sıgara dumanları avluda karışırdı gardiyan şaşırmıştı boynumdaki hamayle kaldırdığı yumruğu saklayıp onunda kafası karışıyordu arada bir dinledikçe fısıltıları şeşbeş şaşkını vatan sevmeyi öğrendiler en güzeli de sevgiliye sevgili demeyi gözlerinin alaborasında anlıyorduk gökteki kuşların cıvıltısını maviyle tanışıklığı ıslık çalmıyorum hayaletlere karanlığa yürürken Ahmet Coşkun |