YÜREĞİMDEKİ ATEŞİ SÖNDÜRÜR MUSUN
ben bu dünyanın mihmanıyım
metruk zamanı ellerimden tutup gönlüme yuva kurup benimle mezara kadar yürür musun darbe üzerine darbeler yedim pek çok da haybeye gittim yine de bitmedim yine de gururumu ayaklar altına çiğnetmedim biliyor musun günü izbede yaşadım firakı kör hücrede şimdi umuda yolculuğa çıkıyorsak eğer yüreğimdeki ateşi söndürür musun |