Vakit daha erken
Tanıdığım çığlıklar yükseliyor bu gecekondu mahallesinde
Galiba bir şey söyleyecek biri
Çok tanıdık geliyor bu sesler
Sanki savaşa uğurladığın çocuğun yıllar sonra sesini duymak gibi

Vakit geçiyor
Hava karardı
Birazdan çığlıklar susacak gibi
Ama susmak için ölmek gerekirdi
Oysa ölüler konuşmaz mı?

Vakit gece
Biri mi öldü?
Gecekondulardan ağıt sesleri
Açlıktan mı öldü yine biri?
Yoksa özgürlüğünü mü aldılar boynundan
İnanılacak gibi değildi bu
Sanki savaşa uğurladığın çocuğun geri gelmemesi gibi
Ağlamadım Tanrı’m yağmur yağıyor

Artık vakit geldi
Güneş uyanırcasına sokağın en karanlık yerinden yükseliyor
Kaldırımlarda sahipsiz cesetler
Fötrleri kayıp bir de urganları
Soramadım açlığınız var mı
Oysa ölüler konuşmaz ki
Ağlamadım Tanrı’m kör oldum

Sakin bir surat ve şehrin kan giysileri
Kaç cennetin suyu bu kiri çıkarır?