YUSUFÇA
YUSUFÇA
Adam hayatında kuyu görmemiş Ben Yusufum diye söz eder durur! Halk içinde h’ulku biraz ermemiş İlk sözünde hemen naz eder durur! Kenan diyarına selam vermiyor Zindandan tarafa kafa yormuyor Âmâ diye Yakup onu görmüyor Şahsî işlerinde çöz eder durur! Sanıyor ki kelle kulak adamlık Kendi asîl cümle âlem idamlık Gövdeden fışkıran sadece hamlık Kaçın kurrâsına vız eder durur! Kârı varsa hemen adamı satar Kaht-ı ricâllikten havayı atar Haramı helale ayırmaz katar Hafız karşısında cüz eder durur! Bakmadan bilinmez dolu mu boş mu Anlar dokunanlar hoş mu serhoş mu Doyma bilmez nefis acep birhoş mu Tavuğu bırakıp kaz eder durur! Ne ocakla olur ne kasım ile Çıkarında birdir her hasım ile Hayatında yoktur tek mevsim bile Kış görmeden hemen yaz eder durur! Yabancı dil dersin gelir yabânî Dil dediğin güyâ, gönüldü yâni İmtihan yurduydu bu dünyâ hani Ahiret yurduna yoz eder durur! Sekülerlik diye bir yaşam seçer Hayâl ile uçup kendinden geçer Poz verip büyüğün önüne geçer Düşmanları geçip biz eder durur! Bu nasıl bir ölçü bu nasıl mîzan Kartında sadece bizdendir yazan Yoktur çehresinde Hakk için kızan Beş kuruş etmeyen yüz eder durur! Murat Kahraman Murâdî 08.10.2020/Edremit |
Yüreğine emeğine sağlık
kalemin var olsun
_______________________________Selamlar