bu gün yine en çok ezilendim
hele şu öylesine ayakta duran bina yok mu
uykularımı kaçıyor uzun zamandır, söyleyemiyorum
korkum üzerime devrileceğinden değil inanın
alışmak derler sizde de kıyılmıyor tinerci çocuğa bile
sığınağıdır merdivenleri
ve sığınağımdır umut türküleri geceleri


bir ara kaldırım taşlarımı söktüler
eylem demişler adına, anlamsız bir işti
ilk düzenlendiğim günü hatırlıyorum da
fiyakamdan sokulmamıştım komşu sokağa
şimdi o muallâ şuhluğunda
ben ise delikanlı ayağında şehrin maçosu
özgür caddenin hüzne tutsağıyım


çekin ellerinizi ciğerimden diyemedim
aslında anlatmayacaktım da bu geriye doğru gelişimi
ölümü kim sahiplenebilir ki
benden önce gelmiş buralara
adı Mehmet’miş bir yiğit dikmiş
bin kez anlatsa da sıkılmazdım o bahtiyâra
diyeceğim o ki anlatamaz artık çınarım bu hikayeyi


sadece bir çocuk üzüldü bu duruma
demet demet karanfil biriktirdi iç çıkarmalarına
aklından yenisini dikebilmeyi geçirdi
‘salak mısın sen, bir ağaç için ağlanır mı’
diyerek kolundan çekiştiren babasına acıyorken gözleri
o an ağzım kulaklarıma varacaktı ki zor tuttum kendimi
hani düşecek diye şu bina öylesine söylenenlerin başına


süleyman efendinin cami pabuçluğunda ki kanaâti
şükriye teyzenin yemeklerinin ahengi
abbas emminin aslında bilinmeyen iç denizi
mahallenin delisinin akıl ermez cümle kurgusu
adını bilmiyorum da şu son evde oturan dilbere tersten bakışım
mehtap öğretmene misafir gelen güya akrabası
hiç okunmayacak anılar sayfamda ki cümlelerdi anlatılası


şu mağrur adımlarla gelende benim köpeğim coni
doğru değil belki ama kıskanırım başka sokaklardan o pire torbasını
en sadakâtli yanımdır ismine inat kör olmayası
doğduğu günü bilirim en kuytumda
ve en çok kardeşini ezince ağladığını o hız magandası
annesinin bir çok erkeği olmasını yadırgardı
kavgaları kardeşleri içindi sadece, hepsi kızdı baş belası


baharatçıdan yine o kokular geldi sabah sabah
taze çekilmiş kahve müptelasıydım
gönderde Türk’lüğün anlamı
gölgesinde ki huzurun toprak kısmıyım
bütün analar anamdır, bütün çocuklar umudum
siz gençlerim yerine koyun o çınarı, taşımı
sakinlerimdeki kardeşlik güzergahıyım


eyy bu onuru içinde taşıyan insanlar
rahat uyuyun! ! !





Ali Aydoğdu