DuraksamaAdamın biri Oturmuş pavyonun camına Dışarıyı izliyor Bahçede ki çamın dalında alfabe Sadece iki harfli Bir O, bir P Çektikçe kırılıyor Sonra bir kadın tutuyor elinden Bakışları cam Gözbebekleri mavi buz Baktıkça kırılıyor Adamın biri Oturmuş balkonuna Gelmişine geçmişine sövüyor Elinde aynı cam kırıkları Yine de Dilinde koduğum düşleri.... Oysa Yüreği prangalı yıllarımızın Her deminde aynı cümleyi duyduk biz ... “En mert siyah pardösülü adam “ Ne bilsin ki Ha siktir Avni |