YETİM YÜREĞİM
Ölü toprağı serpildi sanki yetim yüreğime
Ne vakitten beridir hüzün yuvalandı içime bilinmez Dünleri aratan yarınlar düşeli bahtıma Daha bir kanar oldu solum Ölü toprağı serpildi sanki yetim yüreğime Mutluluk sözde kaldı ve hiç yaşanmadı Sabahın seherinde düştüğüm yollar Iradıkca ıradı Göz açıp kapayana kadar tükendi zaman Ne olduğunu bile anlamadan tipi boran vurdu her bir zerremi Yedi iklime dağıldı sükutum Ve iliklerime kadar işledi yokluğun Ölü toprağı serpildi sanki yetim yüreğime Almuslu ŞAİR |