YORGUN HAYATLARTalihsiz başladı ilk yolculuklar, Babasız kalınca yolun başında. Çabuk büyümeli yetim çocuklar, Ekmek kazanmalı erken yaşında. Bir yanda okulu, bir yanda işi, Bunları yüklenen yalnız bir kişi, Düzeltirsin belki kötü gidişi, Bereket de olur, pişen aşında. Kapılıp giderken hayat seline, Sımsıkı tutunur ana eline, Annesi kıyamaz saçın teline, Hüznünü görürüm çatık kaşında. Dertler çoğalırsa, uzar geceler, Dilde düğümlenir bozuk heceler, Hazana girerken soğur geceler, Garibin çilesi bitmez kışın da. Herkes çocuk deyip, verir bir ayar, Attığı adımlar yerinde sayar, Toprağa uzansa altından kayar, Kuş bile tünemez mezar taşında. Dengesi bozulmuş, yorgun hayatlar, Gecenin içinde sessiz feryatlar, Ne sitem duyulur, ne de heyhatlar, Dualar dökülür gözün yaşında. Sabri Koca |