otobiyografik geç kalışlar anı olur mu?
saat kulelerinin etrafından dönmedi bugün yaşam
aldırış edilecek şey midir zaman? telaşla üst kurmacaların parasız bıraktığı bir başka akşam daha da buruğum daha da yalnız ve çulsuz kinin yok mesela titrediğim zamanlar ve inadına üşüyorum yaşlanınca size ne diyeceğimi düşünüyorum kumrular büzülürdü hatırlıyorum karlar düşünce tetikliyor yüreğimi kabzasından tutup epik cehaletimi şöyle diyorum geleceğin karlı günlerinde: "öyle zorbaydınız ki kimse size saati sormazdı" |