TÜNELDuvarların da karşılıklı, Şaşkın bakışlar, hüzünlü dumanlar gizli. Hep acelecilik, Ruhun telaşlara yetişme kaygısı. Başı,sonu benli dünyalar, Bir aydınlık son var da, Umutlar askıda bekliyorken, Tökezliyor ağır aksak duygular. Adımların altında birikmiş nefeslerin yumağı, Tırmalıyor ne varsa mazide kalan. Şimdi girdaplı tünellerde yol alırken , Eylül girdi kapı aralığından Epeyce endişeli, Sırtında yazdan kalma bir kambur, Gelecek günlerin umuduna yeminli gibi, Eylülün göğsüne sıkışmış ilerliyoruz, Tünelin götürebildiği yere. |