Bu gece güze baharmışsın gibi anlattığım sarı bir okyanus ağzı
Zenci rahibelerin beyaz kalebek gölgesi taşıdığı günün güncesinde
Kibelenin kalbini gönderiyorum sana


Nüklleer bir şiir başlığı taşıyan Köln dom rüzgarıyla gelen anıları
Metastasa sar hayal bozucu beyin kisinde saklanan uzak bir hayalle
Nodradamus’un aşkına say ve Parisin beyaz güvercinleri olsun aşkı inkarı


Belki soğuyan yüzüdür unutulmayan iki gamze doğuda bir şehir ve elleriyin rahlesi
Sen pencere ben sokak dostlarım sokak köpekleri vesaire
Ve bakışlarında okunan her ayet tanrıyı yeryüzüne indiren sesindeki kutsal safir


Seni sana anımsatma gibi bir bir kutsiyetim de yok aslında, lakin sol yanında misafir
Ölü bir kuzgun kalbi kadar naif
Seni hatırlamak ince bir sızıdan beslenen en görkemli yaranın en naif tarifi



Beni anımsa ya da hatırla demiyorum buna gerek de yok zaten- ihtimal
Benim eskiyen bir kitap içinde unuttuğum beyaz bir gül masalının
Gülünce sana benzeyen tüm kadınlara beyaz bir gül verme öznesidir



Hiç kimse hiç kimsenin değil, lakin hiç kimse sevilmeden bir gün bile var olamaz
Haklı olarak sen de son bir masalın olsun istemiş olabilirsin ki bu tamamen gerçek
Bu sadece kalbine not düşmek için...bir vasiyet



Her şey hiç bir şeyin çıkarımı olmaz zaten, mesela sen somut bir yokluksun
Kalabalık bir kadetralde tanrı sureti arar gibi arayışım savrulan gölgeni
Farkındayım sadece düşlerime misafir olacak kirpiklerin...

CC_