Yağmur kokulumEy kara gözlüm Ruhumu dirilten aydınlık Yokluğunun acısında Yine korkutucu yalnızlık Gözlerine duyduğum özlem Görmeye can atan ben Soluğu senden aldım Düşler içinde Yağmur kokulum... Ardın kabus ve çatlamış dudaklarım Sırılsıklam bir ten Ve tarifi anlatılmazken Heyecan içinde Acı içinde Tattığım mutluluğum Yağmur kokulum.... Başımı yastığa koyduğumda Sayısız düşler kurduğumda Her düşte sen olduğunda Her zaman ki gibi Hasretle uyurken gözlerim İşte o zaman gülebilirim Yağmur kokulum... |