Babasına ait günümüze dek korunan üç şiirden ikincisi

Yaylam sana göç eylesem elinen
Vasfedeyim ahvalimi dilinen
Koklamadım mor sümbülü gül ilen

Şen ol yaylam şen ol sende nem var ey
Yüreğimde türlü türlü gam var ey

Yaylam sana ben elinen konmadım
Güzeller içinde yâri görmedim
El uzatıp gonca gülün dermedim

Şen ol yaylam şen ol sende nem var ey
Yüreğimde türlü türlü gam var ey

Yel esince sarı çamlar sızılar
Ağ koyunlar gelir meler kuzular
Sefil gönlüm eskisini arzular

Şen ol yaylam şen ol sende nem var ey
Yüreğimde türlü türlü gam var ey

Soğuk suyun gürül gürül devrilir
Boz dumanlar belde belde çevrilir
Bir gün olur can cesetten ayrılır

Şen ol yaylam şen ol sende nem var ey
Yüreğimde türlü türlü gam var ey

Aşık Soylu der ki ben de çevrildim
Yandım ocaklarda piştim kavruldum
Artık şimdi komşulardan ayrıldım

Şen ol yaylam şen ol sende nem var ey
Yüreğimde türlü türlü gam var ey

(11’li hece ölçüsü)