DÜŞEN GAZEL YAPRAKLARINA KÜSTÜM
Düşen gazel yapraklarına küstüm
Bütün olumsuzluklara rağmen umut dedim Bu kaçıncı darbe unuttum Kalemin ucunda kalan son mürekkeple, cümlenin neresine yazayım kendimi ve, bendeki seni. Sonra, zehir zemberek yaşadığım hayatı. Her daim ağlayan çocuk sesi Doyasıya gözlerinin içine bakılmamış sevda Dudakları öpülmemiş sevgili Aşk hikayesinde oku beni Veya Elinden oyuncakları alınmış çocuğun bakışıyla, tanı beni. Toplamda kaç acı yaşadın bilmiyorum En arabesk anında gözlerinin selinden, boğulmak isterdim. Ruhunun bütçesine bakıyorum da Yıktığın köprüleri inşa edemezsin Sonbahar gibisin şimdi, üşüyorum Senden sonra aşka inanmayı bıraktım. 16 Eylül 2020 Hüseyin Taşdemir |
Kırılgan bir yüreğin serzenişi..
Kaleminiz kavi olsun Üstadım.. Saygılarımla..