mutlu olmaya yetmese bile...
varlığının olduğunu bilmek yetermiş,
gidişin beni derinden yaraladı,
rengi soldu bildiğim ne varsa hayata dair,
senin boşluğun dolmuyor...
günler üzerime sanki seninle doğuyor,
gece seninle uyanıyorum...
içim bu kadar acımamıştı...
gözyaşlarım yüreğimi bu kadar yakmamıştı...
haykırsam sesim boğar bedenimi,
söylesem ismin dağlar dilimi...
ne dünde, ne bugünde, ne de yarındayım..
ben seni çok sevdimm...
ben sende kaldımm....

bir sen geldin geçtin şu fakirin ömründen,
iyi ki sen geldin...ama çok az kaldın...
gözlerimde akıttığım yaş sensin...
hüzünlü dinlediğim her nağme sen...
nasıl olur bilmem...
adımlarım ağır gelir dizlerime...
yürüdüğüm her yol yokuş,
açtığım her kapımı hüzne açılır...
kalabalık olan her yer yalnız...
tek olduğum her an yangı...
ben seni çok sevdimm...
ben sende kaldımm...

düşüncelerim karmakarışık...
ama yazdıklarım hep sensin....
güneş doğsa da yeni güne, yüreğim kışta...
son veda o son ayrılık...
bilmem yağan yağmur üşütür mü seni?
çöken karanlık korkutur mu?
bir imkan olsa yüreğimi sererdim...
seni yüreğimde saklardım...
ben seni çok sevdimm...
ben sende kaldımm...