Hastane
Hastane duvarında ki pano resmi gibi
Zamanla göz göze gelince Sus işaretindeyim Söylendiği gibi değil Saatlerle aram iyi olsaydı Oturur çay içerdim Bil Bazen nefes alması dahi çekilmiyor Zamanın içinde Zaman olmayan bir yerdeyim Aşktayım Yani sendeyim Yine Herşeyin rengini bulduğum Herşeyin tada geldiği bir sofrada Hani Yüreğin Ve birazda ekmeğe banarcasına gözlerin Gözünü açıyorsun güneş doğuyor Kapatıyorsun gece oluyor Her zaman paylaşılmaya değer bir sevinçsin Dediğim yerdeyim İşte ozaman Yeniden Aşk ile bir savaşa giriyorum Kazanamayacağımı bile bile Elimde tek silahım kalemim İşin garibi Senin Haberin olmuyor İsmini söyledikçe kazandım diyorum Her defasında Beni sırtımdan bıçaklayan yalnızlığım oluyor Buda benim kaderim diyorum |