Seninle...
Seninleymiş benim başlamalarım...
Gülmelerim ağlamalarım. Tüm renklerim, Hayellerim heyecanlarım, Eksikliğini gidince anladım, Ve bunun dönüşü olmayacağınıda biliyorum. Meğer gülüşünmüş beni yeşerten, Öpüşlerinle açıyormuş çiçeklerim, Zaman seninle güzelmiş, Herşeyimin bir yarısı senmişsin. Gidince renklerim soldu Gülmelerim bitti Sabah uyanışım sen Akşam uyumalarım sen Düşüncelerimde hep seni kovalıyorum Ve bu gidiş bir bitiş biliyorum Meğer insan tek kalınca değil Kendisini anlayan biri olmayınca yalnız kalıyormuş.. Sen beni anlıyordun... Ben seni seviyordum... |