GÖREBİLSEYDİN
Değişirdi belki, o anda her şey
Sen benim gözümle görebilseydin Sunsaydım kadehi, içseydin bir mey Sevdayı nakş edip, örebilseydin Sevgin olmasaydı böyle yakmazdın Kara gözlerinle, öyle bakmazdın Elimi tutsaydın, hiç bırakmazdın Sende bana meğil, verebilseydin Büyük haz alırdın kakül perçemden Sevdiğin haykıran, dilden lehçemden Gizlice girdiğin, gönül bahçemden O aşk güllerimi, derebilseydin Oysa sende beni, sevdim diyendin Beni tükettin ya, sende tükendin Dünya’nın en mutlu, insanı sendin Benimle vuslata, erebilseydin Ateşten yakan bir, gömlek giyerek Her şeye katlanıp, boyun eğerek Ben de aradığım, buldum diyerek Yoluma duygular, serebilseydin Düşünüp dursaydın, inceden ince Olur muydu bu son, de hele sence Son kez bakıp keşke, demeden önce Sevip sevmediğim, sorabilseydin Lüzumsuz hasretten dağlar erirdi Yananı elbette, Mevlâ’m görürdü Bu sevda mutlaka, meyve verirdi Bir kere sözünde, durabilseydin Sadık DAĞDEVİREN Aşık LÜZUMSUZ MEY: Aşk şarabı, içki |