Kaybedilen
Ay, gökyüzünde solgun bir iz bırakıyor,
Gözlerimden akan yaşlarla dans edercesine. Dalgalar kıyıyı döverken, yıldızlar fısıldıyor, Deniz sırlar saklıyor, gece ise derin bir iç çekiyor. Birlikte yürüdüğümüz sahilde, ayak izlerimiz silinmiş, Kum, ayaklarımızın sıcaklığını hala hatırlıyor. Kaybettiğimiz aşk, her kalp atışında yankılanıyor, Gecenin sessizliğinde fısıldayan bir anı gibi. Ay ışığında sesindeki gelgitler, Geçici bir aşkın yankısını taşıyor. Gülümsemen uzaklaştı, ama hala burada, Dalgaların, yaz pusunun derinliklerinde saklı. Martılar, yas tutar gibi bir ezgiyle ağlıyor, Ay, geçmişten tatlı hatırlatmalar sunuyor. Her esinti, unutulmuş hikayeleri getiriyor, Kısa süren bir aşka tutunmanın acısıyla. Kumdaki deniz kabukları, eski şarkımızı fısıldıyor, Şimdi doğru gelen anlar, geçmişte birer hataydı. Okyanusun ninnisi, zihnimi usulca avutuyor, Ve hatıraların fırtınasında sürükleniyorum. Geceler uzundur, anıların oynamaya başladığı yerde. Seninle ilgili rüyalar kalıcı değil, ama şimdilik, Deniz benim dostum, fırtınalar dinene kadar, Bu yankılar da sonsuza dek sürmeyecek. |