Eylül konçertosuDemem o ki; Bu dil-i geçmiş zamanlar ve Bu aymazlık kökü sökündür Kaç kına kurudu yaz gelinlerinde Erguvan sırtını dayadı rüzgâra Eril eril… Bu ceviz kokusu Ruhuma sinmiş Üzerinde güz gazellerinden Nihavent ekmek/ Ve! Teştte yunmaz artık çocuklar Mevsim dar/ Turnalar göç Leylekler öç Alıyor/ Kavaktan… Salındım; Ölmüşlerimin ruhuna Cesaret tepesine/ Ellerimde kuru karanfil çıkını Yüzümde aynı kaygı Gözlerim ağlamaya Konumlu… Ve! Eylül dedim Daha kaç tel saç dökeceksin Daha kaç kır bu saçımdan/ Daha kaç ölü… Bağırdım Bağırdım Rüzgâra karıştı Konçerto… Lirik tenor eslerimden… |