Bilmem naraları
Çoğu zaman;
Tutmuş siyatik ağrıma Gül basarım karanfil yağı Sen ruhumda yeşermiş iç çekmeler Sen kırılmış testi yüzü/ Bilmezdim! Son söz mü? Yaralarıma anlam katan Ya da didiklenmiş can uykularım Sen saati kurdun emeğe/ Benim ayaklar nasır Benim yüzüm kusur Gidemem biliyorum Senden… Kaç kez! Denedim hissizliğin Kör kuyularında/ Bağırdım incecik kursağımdan Bağırdı midemin gurultusu Kaça kesiyorlar bu saati Kimde süslenir Acı… Makam; Tahtakurusu mitil Bitli urgan/ Çek son ilmeği Dinecekse fırtına Ve yaralar kuruyacaksa Günebakan ayazında Bilmem; Sür merhemi yaralarıma Naralardan aksın gözyaşı |