Kaçıyorum / Gölgenle Savaşım
Kaçıyorum
Koşaradım kaçıyorum Gölgenle savaşımı veriyorum Sırtımı döneli beri yenikliğim Görkeminde eziliyor hep yamacına düşüyorum Şafak sökmüş gün ağarmış gün batmış kimene Bulut misali tepemde seni gezdiriyorum Alametini bilir görenler, başı Özlem’li derler Kaçıyorum adım adım yerinden kazınarak Her adıma bir tortu bir sonrakine dua bırakarak Mayın tarlası bir sınırı zorluyorum Kıyametim bilirken uzaklığını Tortularda boğulmadan bir duaya sığınarak Kaçıyorum düşe kalka büyüyor özlemin Doğrulamam, ayaklarım üzereyim belki Silkelensem yine dökülürsün kaşımdan gözümden Tan yerinden göz bebeklerinden olur olmaz düşlerinden Kaçıyorum duraksıyorum boynum düşüyor geriye Olur olmaz endişelerle kaçıyorum kaybetmekten Uzak yakın bir geleceği kovalarken düşlüyorum Gözlerin ne hoş dönüp bakamıyorum Kabulün olsa bir duam, kusurum günahım ne varsa silse senden 04.09.2020 İstanbul, Sahir NEVA |
Gerçi kimene şiirde dediğin gibi :)
Bak algıladım
Ve çokça beğendim
Kalemine yüreğine sağlık olsun